Εν αρχή ην το email...

Κάθε περιπέτεια έχει την αρχή της. Κι ως τέτοια οφείλει να είναι συναρπαστική. Τούτη δω όμως η ιστορία αρχίζει κάπου δυο χρόνια πριν, τότε που για πρώτη φορά έλαβα ένα φάκελο με το εκπαιδευτικό υλικό της ActionAid Hellas για την Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση.

Από τότε, λάμβανα τα newsletters της ΜΚΟ και κάθε χρόνο προγραμμάτιζα τη συμμετοχή του σχολείου που εργάζομαι στην Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση.

Ώσπου, στις 24 Φλεβάρη 2014, έλαβα ένα μήνυμα σχετικά με τη δράση "Στείλε τον Φίλο μου Σχολείο". Το μήνυμα είχε σταλεί σ' όλα τα σχολεία της χώρας από τον εκπαιδευτικό τομέα της ActionAid Hellas κι έγραφε:

Η παγκόσμια εκστρατεία Στείλε τον Φίλο μου Σχολείο, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά με 5 εθελοντές εκπαιδευτικούς να ταξιδεύουν τον Ιούλιο στη Ρουάντα, όπου θα ερευνήσουν τις συνθήκες που καθορίζουν την ακραία φτώχεια, θα συζητήσουν με κατοίκους κοινοτήτων και για πρώτη φορά φέτος θα φιλοξενηθούν από αυτούς, ώστε να βιώσουν την καθημερινότητά τους και να αντιληφθούν τον αντίκτυπο. 

Οι παλάμες μου ίδρωσαν, ο εγκέφαλός μου σάλεψε... Τι διάβολος είναι τούτος; σκέφτηκα. Κι έκανα κλικ ο αθεόφοβος για να μάθω περισσότερα... Κι όσο περισσότερα διάβαζα, τόσο γούρλωνα τα μάτια μου, τόσο τα βολτ αυξάνονταν... Αν δεν έπρεπε να κλείσω τον υπολογιστή γιατί έπρεπε να φύγω από το γραφείο, θα είχα καεί. Κι επειδή όταν τα χρόνια έχουν πια ξεθωριάσει την κάψα της καρδιάς, σκέφτηκα να διαβάσω τη συνέχεια στο σπίτι, με την ησυχία μου, καθώς θα τηγανίζω δυο αυγά μάτια...