Μια γιγάντια, φωτεινή, αλλιώτικα εξωτική, πληγιασμένη ήπειρος στέκει εκεί. Γυρνά στο καρουσέλ της Γης, σέρνεται, αναστενάζει, βιάζεται από τους σατράπηδες του κόσμου.
Τα παιδιά της έχουν το δικαίωμα να είναι σαν τα παιδιά μας: χαμογελαστά, χαρούμενα, γεμάτα ελπίδα κι αγάπη, φροντίδα κι αγκαλιές...
Καλοτάξιδοι ,με όρτσα τα πανιά της καρδιάς σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή