Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Παιχνίδι στρατηγικής "Αποστολή Ρουάντα"


Το τμήμα Αναπτυξιακής Εκπαίδευσης της ActionAid Ελλάς παρουσιάζει διαδικτυακά το πρώτο παιχνίδι στρατηγικής με θέμα την αναπτυξιακή βοήθεια και τίτλο "Αποστολή: Ρουάντα". Το παιχνίδι απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 10 ετών και άνω και προσφέρει μια πολύ καλή ευκαιρία για συνεργασία μεταξύ μιας μικρής ομάδας παιδιών, ενός γονέα με το παιδί του. Μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί ως εκπαιδευτικό υλικό στο σχολικό περιβάλλον.

Το σενάριο του παιχνιδιού βασίζεται στην πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι στη Ρουάντα και τα αναπτυξιακά έργα που αναφέρονται αποτελούν παραδείγματα από το συνολικό έργο της ActionAid στη χώρα.



Το παιχνίδι παίξαμε με τα παιδιά στο 28ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του μαθήματος της Πληροφορικής κι άφησε πολλά χαμόγελα μα και προβληματισμό. Προηγήθηκε σχετική ενημέρωση για την κατάσταση στη Ρουάντα και το ρόλο της ActionAid Ελλάς.
"Είμαστε στον 21ο αιώνα και ακόμα κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν νερό να πιουν! Αυτό μου έκανε εντύπωση!", 

δήλωσε μια μαθήτρια μας.


Παρίσι: Διαμαρτυρία για τη γενοκτονία

Τη Δευτέρα 23 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο στο Παρίσι απαιτώντας δικαιοσύνη για τους Γάλλους στρατιώτες που κατηγορούνται ότι διέπραξαν εκτεταμένους βιασμούς σε βάρος των προσφύγων κατά τη γενοκτονία στη Ρουάντα. Η Γαλλία έχει επανειλημμένα αρνηθεί τη συμμετοχή της στη γενοκτονία του 1994. Ωστόσο διαπιστώσεις σχετικής επιτροπής αποκάλυψαν ότι η Γαλλία είχε εκπαιδεύσει τις πολιτοφυλακές που πραγματοποίησαν τις δολοφονίες κι ότι βοήθησε το στρατό των Χούτου.

Την είδηση εντόπισα στο ιρανικό δημοσιογραφικό Ιστότοπο press.tv... Έχει αναπαραχθεί από πολλά αφρικανικά ΜΜΕ ενώ απουσιάζει από τ' αντίστοιχα δυτικά... Επίσης δε θα βρείτε κάτι σχετικό στο YouTube.

Ο πρόεδρος της χώρας Kagame παραχώρησε συνέντευξη στο κανάλι France24 σχετικά με το ρόλο της Γαλλίας στη γενοκτονία της Ρουάντα.



Κινηματογραφώντας τη γενοκτονία

Η γενοκτονία του 1994, κατά τη διάρκεια της οποίας υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους 800.000 με 1.000.000 άνθρωποι, άλλαξε δραματικά τη δημογραφική δομή στην επικράτεια της Ρουάντα. Υπολογίζεται ότι πάνω από 2.000.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις γειτονικές χώρες ενώ κάποιοι από αυτούς φοβούνται ακόμη και σήμερα να επιστρέψουν στα χωριά τους. Περίπου το 60% του πληθυσμού της χώρας αποτελείται από ανθρώπους ηλικίας μικρότερης των 15 χρόνων. Οι ενήλικες γυναίκες είναι κατά 23% περισσότερες από τους άνδρες.

Ο Ρουαντιανός κινηματογραφιστής Gilbert Ndahayo δημιούργησε μια σειρά ντοκιμαντέρ σχετικά με τη γενοκτονία στη χώρα του. Το έργο του με τίτλο "The Rwandan Night" είναι αυτοβιογραφικό και περιγράφει τη δολοφονία μελών της οικογένειας του Ndahayo.

Στην ταινία του "Rwanda: Beyond the Deadly Pit" ένας επιζών της γενοκτονίας αντιμετωπίζει τους δολοφόνους των γονιών του.



Πλήθος ταινιών έχουν κινηματογραφηθεί από ανθρώπους που βίωσαν τη γενοκτονία της Ρουάντα. Γνωστότερη ίσως είναι η ταινία "Hotel Rwanda", του Terry George που γυρίστηκε το 2004. Πολλοί τη χαρακτηρίζουν ως την αφρικανική "Λίστα του Σίντλερ" καθώς ένας ιδιοκτήτης ξενοδοχείου διασώζει περισσότερους από χίλιους Τούτσι πρόσφυγες στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από το στρατό των Χούτου. Η ταινία έχει δεχτεί κριτικές ως προς την αντικειμενικότητά της, ωστόσο παραμένει μια φωνή στο χώρο του κινηματογράφου που έβαλε σε σκέψεις τους χορτασμένους ανθρώπους στη Δύση...

Τη Δευτέρα 23 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο στο Παρίσι απαιτώντας δικαιοσύνη για τους Γάλλους στρατιώτες που κατηγορούνται ότι διέπραξαν εκτεταμένους βιασμούς σε βάρος των προσφύγων κατά τη γενοκτονία στη Ρουάντα. Η Γαλλία έχει επανειλημμένα αρνηθεί τη συμμετοχή της στη γενοκτονία του 1994. Ωστόσο διαπιστώσεις σχετικής επιτροπής αποκάλυψαν ότι η Γαλλία είχε εκπαιδεύσει τις πολιτοφυλακές που πραγματοποίησαν τις δολοφονίες κι ότι βοήθησε το στρατό των Χούτου.




Δικαιώματα γυναικών

Κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας στη Ρουάντα πολλές γυναίκες έχασαν τους συζύγους τους. Οι γυναίκες ανέλαβαν την ηγεσία των νοικοκυριών, αλλά δεν είχαν τη δύναμη, τη μόρφωση και τις παραγωγικές πηγές για να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην για εκείνες και τα παιδιά τους.

Pic by Neil Palmer (CIAT). Some rights reserved
Στη Ρουάντα η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων είναι πολύ έντονη καθώς κυριαρχούν παραδόσεις όπως ο γάμος σε παιδική ηλικία, η περιορισμένη πρόσβαση των γυναικών σε πόρους και περιουσιακά στοιχεία και η απαγόρευση της συμμετοχής τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Επιπλέον η βία κατά των γυναικών κι ιδιαίτερα των νεαρών κοριτσιών είναι πολύ συχνό φαινόμενο.

Η ActionAid προσπαθεί να ενδυναμώσει τις γυναίκες ώστε να μπορούν να αποφασίζουν οι ίδιες για τις ζωές τους. Μέσω ειδικών σεμιναρίων για ενήλικες, οι γυναίκες εκπαιδεύονται έτσι ώστε να αποκτήσουν δεξιότητες όπως υφαντουργία ή κατασκευή καλαθιών με στόχο την εξασφάλιση εισοδήματος.

(C) ActionAid Rwanda
Επιπλέον, μέσω προγραμμάτων μικροδανεισμού η ActionAid έχει βοηθήσει περισσότερες από 500 γυναίκες στις κοινότητες όπου δραστηριοποιείται ώστε να ξεκινήσουν τις δικές τους μικρές επιχειρήσεις.

Στον τομέα της συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων, έχουν δημιουργηθεί επιτροπές γυναικών με αντιπροσώπους από 30 επαρχίες οι οποίες πραγματοποιούν επισκέψεις στο κοινοβούλιο και τους δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουν τα προβλήματά τους με τις επίσημες αρχές της χώρας.

Πηγή: "Ρουάντα", ActionAid Hellas

Σχετικά με τις γυναίκες της κοινότητας Muko γράφει η συνταξιδιώτισσα Έλενα.

Η εκπαίδευση στη Ρουάντα

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στη Ρουάντα θα επισκεφτούμε τα δημοτικά σχολεία του Gikoro και του Muguli.  Ποια είναι όμως η κατάσταση τηε εκπαίδευσης στη χώρα; Στη στατιστική αναφορά για το έτος 2012 του υπουργείου παιδείας της Ρουάντα (@MINEDUC1), διαβάζουμε ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση επεκτάθηκε από τα 9 στα 12 χρόνια. Επίσης ο αριθμός των μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σημείωσε αύξηση κατά 26%.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου εκατοντάδες σχολεία καταστράφηκαν και πολλές χιλιάδες δάσκαλοι σκοτώθηκαν. Έκτοτε η χώρα προσπαθεί να ξαναχτίσει το εκπαιδευτικό της σύστημα, όμως μέχρι σήμερα οι ελλείψεις είναι τεράστιες.



Στις περισσότερες περιοχές τα παιδιά είναι αναγκασμένα να περπατούν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο κοντινότερο σχολείο, το οποίο συνήθως είναι σε πολύ κακή κατάσταση χωρίς νερό και αποχωρητήρια, χωρίς θρανία κι εκπαιδευτικό υλικό.

Επιπλέον η εκπαίδευση των κοριτσιών δε θεωρείται σημαντική καθώς στις περισσότερες οικογένειες τα κορίτσια είναι υπεύθυνα για τις δουλειές του σπιτιού αλλά και την εξασφάλιση εισοδήματος.

H ActionAid επικεντρώνεται στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά. Αυτό γίνεται μέσα από ειδικά σεμινάρια εκπαίδευσης δασκάλων κι εκπαιδευτικών επιτροπών που διοργανώνει η οργάνωση. Στόχο έχουν την καλύτερη ενημέρωση της κοινότητας για την αξία της εκπαίδευσης αλλά και την ενεργή συμμετοχή της στην καλή διαχείριση των τοπικών σχολείων.

Στην προσπάθεια της οργάνωσης να ενθαρρύνει περισσότερα παιδιά να γραφτούν στο σχολείο, η ActionAid έχει βοηθήσει στην επισκευή κάποιων σχολείων και την κατασκευή καινούργιων. Εξασφαλίζει τη διανομή βιβλίων και σχολικού εξοπλισμού για όλα τα παιδιά και προσφέρει συσσίτιο και φαρμακευτική φροντίδα. Στα ορφανά παιδιά προσφέρει επιπλέον και σχολικές τσάντες.

Πηγή: ActionAid Hellas

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

"...Η ντροπή για τους πλούσιους."




Μη δώσεις, Θεέ μου, τα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Δεν ήξερα πως τόσος πόνος υπάρχει στον κόσμο, τόση πείνα κι αδικία· δεν είχα ακόμα από τόσο κοντά αντικρίσει το φριχτό τούτο πρόσωπο της Ανάγκης. Εδώ άλλοι νόμοι κυβερνούν, και το μίσος είναι το πρώτο χρέος· ο δεκάλογος εδώ πρέπει ν' αλλάξει, άλλαξε κιόλας - αγάπη, μίσος, πόλεμος, ηθική, παίρνουν άλλο νόημα. Είδα προχτές μια νέα γυναίκα σκελεθρωμένη, ξαπλωμένη στο πεζοδρόμιο· ήταν ανασηκωμένο το κουρελιασμένο φουστάνι της και φαίνουνταν η γύμνια της. Την πόνεσα, στάθηκα να της πω να κατεβάσει το ρούχο της. "Φαίνεται η γύμνια σου" της είπα· κι αυτή σήκωσε τους ώμους, σαρκαστικό γέλιο έσκισε τα χείλια της: "Εγώ πεινώ" είπε "κι εσύ μου μιλάς για γύμνιες... Η ντροπή, για τους πλούσιους."

Απόσπασμα από το βιβλίο "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου Καζαντζάκη...

·


Ρουάντα 2012: "Κτίζουμε ζωές εδώ!"

Αντιγράφω τα γραπτά του Νίκου Καζαντζάκη από το βιβλίο του "Αναφορά στο Γκρέκο":
Τόσο πολύ είχε παρατεντωθεί το δοξάρι, που άκουγα κιόλα μέσα μου, από το ένα μελίγγι ως το άλλο, μια χορδή να τρίζει σα να 'θελε να σπάσει.

Σκάβω στο Διαδίκτυο σα μανιακός. Μόλις 16 μέρες για το ταξίδι μας στη Ρουάντα και βρίσκω το βίντεο με το ταξίδι των Αναδόχων της ActionAid Hellas στη Ρουάντα. Μόλις 2 χρόνια πριν οι ανάδοχοι κατασκεύασαν 4 νέες τάξεις στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Γκιτέσι της χώρας.

Τα χαμόγελα κι οι εναλλαγές συναισθημάτων περισσεύουν. Κι η φράση της εθελόντριας:

"Κτίζουμε ζωές εδώ!"
Οι αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων θα είναι μόνιμες; Και πόσο βαθιές; Αυτά στοιχειώνουν το μυαλό μου τις τελευταίες μέρες καθώς οι ακραίες μορφές φτώχειας σε συνδυασμό με το χαμόγελο, την καθαρή κι ανθρώπινη ματιά των ανθρώπων της Ρουάντα μου καίνε το μυαλό!



Ρουάντα: Μια αγελάδα για κάθε οικογένεια


Το πρόγραμμα Girinka που ξεκίνησε το 2006 στη Ρουάντα, παρέχει στα φτωχά νοικοκυριά μια αγελάδα που παρέχει όχι μόνο το γάλα, το οποίο μπορεί να είναι μια σημαντική πηγή της διατροφής και του εισοδήματος στις οικογένειες, αλλά και κοπριά, η οποία είναι μια πηγή λιπάσματος για τις καλλιέργειες και το βιοαέριο για το μαγείρεμα. Όταν η αρχική αγελάδα γεννήσει, το νεαρό μοσχάρι δίνεται σε έναν γείτονα ο οποίος δίνει με τη σειρά του σε έναν άλλο γείτονα το επόμενο νεαρό μοσχάρι.

Σπόροι ελπίδας από την ActionAid


Το 2012 έξι εθελοντές της ActionAid Hellas επισκέφτηκαν τη Ρουάντα. Μέρος της εμπειρίας τους μετουσιώθηκε σε μια εμπνευσμένη ταινία με τίτλο "Seeds of Hope"... Στα πρόσωπα των ενωμένων πλέον γυναικών της χώρας ανακάλυψαν την ελπίδα!

2012: Οι Activistas στη Ρουάντα!


To 2012, δυο χρόνια πριν το δικό μας ταξίδι στη Ρουάντα, έξι εθελοντές της ActionAid, μέλη της ομάδας νέων Activista, ταξίδεψαν στη χώρα.

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον το Ιστολόγιο που διατηρούσε η ομάδα. Σ' αυτό περιγράφουν μέρα με τη μέρα τις επισκέψεις τους σε μέρη, τις γνωριμίες τους με τους ανθρώπους των κοινοτήτων, τα χαμόγελα από τα παιδιά στα σχολεία. Κι όσο περισσότερα διαβάζω, όσες περισσότερες φωτογραφίες βλέπω, τόσο περισσότερο ανυπομονώ για το δικό μας ταξίδι, για τη δική μας εμπειρία!

Θα γνωρίσουμε κι εμείς τους ανθρώπους της ActionAid Rwanda και θα ενημερωθούμε για το έργο της στη χώρα. Από αυτούς/ές η ομάδα του 2012 έμαθε "για τα χρόνια της «προστασίας» από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο", για τη μηδενική ανοχή απέναντι σε διεφθαρμένους πολιτικούς. Από το Ιστολόγιο αυτό έμαθα ότι "θεωρείται τύχη εδώ για τους ανθρώπους να τους αγγίξει κάποιος με λευκή επιδερμίδα!"

(c) ActionAid Rwanda
Επίσης διάβασα σχετικά μ' ένα πρόγραμμα σίτισης που προσφέρει ένα ποτήρι γάλα σε παιδιά που δεν μπορούν να το έχουν στο σπίτι τους. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από την κυβέρνηση με σκοπό να μπορούν να πηγαίνουν περισσότερα παιδιά στο σχολείο και ταυτόχρονα αυτά που πηγαίνουν να είναι χορτασμένα και να μπορούν να παρακολουθούν καλύτερα το μάθημα. Επίσης τα παιδιά μαθαίνουν να καλλιεργούν και στη συνέχεια δείχνουν όσα έμαθαν στους γονείς τους, που τις περισσότερες φορές είναι αγρότες.

Η φράση του γιου της Lucy, της οροθετικής γυναίκας που βιάστηκε στον πόλεμο:

"όταν έχεις υποστήριξη ελπίζεις. Όταν ελπίζεις, επιβιώνεις"

ακολουθεί από εκείνο το ταξίδι τα μέλη της αποστολής...

Από το ταξίδι εκείνο προέκυψε κι η ταινία "Seeds of Hope"...


Στο δημοτικό του Gikoro

Μόλις 20 χιλιόμετρα από την πόλη του Musanze βρίσκεται το χωριό Gikoro της Ρουάντα. H ActionAid προσέφερε 485 θρανία στα σχολεία της περιοχής ώστε οι μαθητές/τριες να τα μοιράζονται ανά δύο και να μπορούν να παρακολουθούν τα μαθήματα στην τάξη. Το Μάιο η πείνα θερίζει κι η παρακολούθηση των μαθημάτων μειώνεται...

Photo: Sulah Nuwamanya - ActionAid

Πενήντα παιδιά ρίχνονται μαζί, χωρίς να χωρίζονται ανάλογα με την ηλικία, σε μια ενιαία αίθουσα χωρίς παράθυρα ή πόρτες. Οι καρέκλες αποτελούνται από μπλοκ του ηφαιστειακού βράχου, που στηρίζεται σε ένα ερειπωμένο όροφο. Η στέγη φαίνεται ότι είναι έτοιμη να καταρρεύσει οποιαδήποτε στιγμή.

Οι περισσότεροι από τους γονείς θεωρούν το δημοτικό σχολείο ως χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολύ φτωχοί και το βρίσκουν δύσκολο να πληρώσουν τα δίδακτρα του σχολείου.

Ο αναλφαβητισμός οδηγεί σε υψηλά επίπεδα φτώχειας και αδικίας στην κοινωνία. Πάνω από το 50% των περιπτώσεων βίας με βάση το φύλο στη Ρουάντα συμβαίνουν σε αγροτικές περιοχές. Στο Murundi της περιοχής Karongi στη Δυτική Επαρχία, για παράδειγμα, συνολικά 4.603 ενήλικες ακόμα δεν ξέρουν πώς να διαβάζουν και να γράφουν. Η ActionAid έχει αρχίσει να συνεργάζεται με την κοινότητα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Το σχολείο του Gikoro θα είναι το δεύτερο, μετά από εκείνο του Muguli, που θα επισκεφτούμε 5 Έλληνες/ίδες εκπαιδευτικοί και 3 στελέχη του εκπαιδευτικού τομέα της ActionAid Hellas κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στη Ρουάντα. 

Επίσκεψη στο δημοτικό σχολείο του Muguli

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο Muko της Ρουάντα θα επισκεφτούμε το δημοτικό σχολείο του Muguli και θα έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τους/τις μαθητές/τριες και τους εκπαιδευτικούς τους. Θα παρακολουθήσουμε τα μαθήματά τους, θα συμμετέχουμε σε ομαδικά παιχνίδια στον αύλειο χώρο, θα μεταφέρουμε τα μηνύματα, τις ζωγραφιές και τα χαμόγελα των δικών μας μαθητών/τριών, θα ακούσουμε και θα καταγράψουμε τις αφηγήσεις των παιδιών.

(C) ActionAid Rwanda

Στο Muko υπάρχουν τέσσερα δημοτικά σχολεία και ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (μέχρι τρεις τάξεις). Όλα τα σχολεία έχουν προβλήματα εξοπλισμού κι ως συνέπεια η ποιότητα της εκπαίδευσης για τα παιδιά είναι πολύ χαμηλή. Τα περισσότερα, λόγω της φτώχειας, δεν μπορούν να αγοράσουν τα  υλικά που χρειάζονται για την τάξη.

Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί για τα κέντρα ανάπτυξης στην Προσχολική Ηλικία (ECDCs) και για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ευχή και προσδοκία της κοινότητας είναι ότι τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια θα πηγαίνουν στο σχολείο ισότιμα. Ωστόσο κάποια κορίτσια δεν πηγαίνουν στο σχολείο γιατί έχουν αναλάβει τις ευθύνες των νοικοκυριών τους κι έτσι δεν έχουν χρόνο για τη μελέτη.

(C) ActionAid Rwanda
Μερικές κοινότητες είναι μακριά από τα σχολεία και λόγω της δύσκολης πρόσβασης τα παιδιά από αυτές τις κοινότητες ξεκινούν την εκπαίδευσή τους σε πολύ μεγαλύτερα ηλικία. Δεν υπάρχουν νηπιαγωγεία, ως εκ τούτου, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν λαμβάνουν προσχολική εκπαίδευση η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της μετέπειτα εκπαίδευσής τους.

Τα σχολεία δεν διαθέτουν επαρκή έπιπλα για όλα τα παιδιά. Αποτέλεσμα είναι ο συνωστισμός τους στα λιγοστά θρανία που είναι διαθέσιμα σε μια τάξη δυσκολεύοντας τη σχολική εργασία τους.

Οι μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λιμοκτονούν στα σχολεία, καθώς δεν παρέχονται γεύματα καθώς τα παιδιά δαπανούν περισσότερες ώρες στο σχολείο. Τα περισσότερα παιδιά που ζουν με αναπηρία αποκλείονται από τα σχολεία.

Είναι αξιοθαύμαστο ότι οι γυναίκες του Muko έχτισαν με τα χέρια τους ένα κέντρο προσχολικής αγωγής όπου θα παρακολουθούν μαθήματα 76 παιδιά από άπορες οικογένειες, όπως γράφει κι η συνταξιδιώτισσά μου, Έλενα.

Το σχολείο του Muguli βρίσκεται στην περιοχή Songa της κοινότητας Muko και αποτελείται από
τρία κτήρια, που χτίστηκαν το 1997, το 2005 και το 2008 αντίστοιχα. Το πρώτο χτίστηκε αμέσως μετά τη γενοκτονία και στη διάρκεια του ανταρτοπόλεμου, τότε που ομάδες οπλισμένων ανδρών περνούσαν τα σύνορα καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους.

Σε αυτές τις συνθήκες δεν υπήρχαν διαθέσιμα αρκετά οικοδομικά υλικά, ούτε τεχνική υποστήριξη για τη σωστή κατασκευή των σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα τα κτήρια που έγιναν τότε, να έχουν μεγάλες κακοτεχνίες και να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με κατάρρευση.

Στην προσπάθειά της η ActionAid Hellas να βελτιώσει τις συνθήκες στον τομέα της εκπαίδευσης,
προχώρησε με την υποστήριξη των Ελλήνων Αναδόχων, στην κατασκευή ενός κτηρίου με τρεις αίθουσες, οι οποίες στεγάζουν 276 μαθητές/τριες από το Μάρτιο του 2012.


Τα παιδιά του Kyekyewere φωτογραφίζονται μπροστά στη νέα τάξη που κατασκεύσαν 56 Έλληνες Ανάδοχοι της ActionAid Hellas στηn Γκάνα
(C) ActionAid Hellas
Η Ρουάντα δεν αποτελεί εξαίρεση της κατάστασης που επικρατεί στο χώρο της εκπαίδευσης στην Αφρική. Στην Γκάνα 4000 σχολεία δεν έχουν κτίρια με αποτέλεσμα οι μαθητές να κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα...

Για λίγο νερό...

Νερό. Τόσο πολύτιμο αγαθό που καταναλώνουμε με τόση ευκολία έως κι απερισκεψία. Το σκέφτομαι διαρκώς κάθε φορά που βλέπω την γειτόνισσα να πλένει το μπαλκόνι της με το λάστιχο...

Ωστόσο υπάρχουν συνάνθρωποί μας, όπως αυτοί στις οικογένειες στο Muko που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Tο πλησιέστερο σημείο με το αναγκαίο για τη διατήρηση της ζωής υγρό, το οποίο δεν είναι καθαρό, είναι διαθέσιμο τουλάχιστον σε 2 ώρες απόσταση με τα πόδια και μόνο οι πολύ δυνατές γυναίκες μπορούν να το φέρουν στην κοινότητα.


Photo by: Jon Gosier


Λόγω αυτού του προβλήματος μερικοί άνθρωποι αναγκάζονται να ταξιδέψουν στο Εθνικό Πάρκο Ηφαιστείων για να φέρουν νερό κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς ή και δολοφονικές επιθέσεις από τα άγρια ​​ζώα ή τους φύλακες του πάρκου που μπορεί να τους θεωρήσουν ως λαθροθήρες.

Οι κάτοικοι στο Muko

Οι γέροντες στην κοινότητα του Muko ισχυρίζονται ότι η περιοχή κατοικείται από πολύ παλιά. Οι άνθρωποι μιλάνε Kinyarwanda, την επίσημη γλώσσα της χώρας κι έχουν κοινές παραδόσεις και έθιμα με τους υπόλοιπους κατοίκους της. 

Ο μέσος αριθμός των παιδιών σε μια οικογένεια είναι 6. Η συνήθης διατροφή των ανθρώπων περιλαμβάνει πατάτες, φασόλια, λάχανα, σόργο και καλαμπόκι. Συνήθως τα τρόφιμα δεν επαρκούν για όλη την οικογένεια κι έτσι τα παιδιά δεν τρέφονται επαρκώς. Πολλές παιδικές ασθένειες οφείλονται στον υποσιτισμό.

(c)Αμβρόσιος Κάρδαρης
Τα ενήλικα μέλη της οικογένειας, άνδρες και γυναίκες, είναι γεωργοί. Ωστόσο, οι γυναίκες φέρουν το βάρος της εργασίας από την καλλιέργεια, τη συντήρηση και τη συγκομιδή. Οι καθημερινές δραστηριότητες των γυναικών περιλαμβάνουν το κουβάλημα του νερού, τη φροντίδα των παιδιών, την ανεύρεση καυσόξυλων, το μαγείρευμα και τις υπόλοιπες εργασίες στο σπίτι. Οι άνδρες εργάζονται στις φυτείες μπανάνας και κόβουν το χόρτο για τα ζώα. 

Τα κορίτσια και τα αγόρια είναι υπεύθυνα για να  κουβαλούν νερό, καυσόξυλα, αλλά τα κορίτσια συχνά αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος των οικιακών. Η παιδική εργασία στερεί από τα παιδιά τον απαραίτητο χρόνο για τη μελέτη και την αναψυχή.

Γιατί θα πάμε στο Muko της Ρουάντα;


Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των 5 εκπαιδευτικών στη Ρουάντα, θα μείνουμε δύο 24ωρα στις κοινότητες των κατοίκων του Muko, σε έναν από τους 15 τομείς της περιφέρειας Musanze στα βόρεια της χώρας, πολύ κοντά στα σύνορα με την Ουγκάντα και τη Δημοκρατία του Κονγκό. Η περιοχή απέχει λίγο περισσότερο από 100 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Κιγκάλι.

Το υψόμετρο κυμαίνεται από 1700 μέτρα ως 2000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.



Στην περιοχή Muko παρατηρούνται 4 εποχές: 2 με υγρασία και 2 με ξηρασία. Το κλίμα είναι τροπικό με θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 12 και 24 βαθμών της κλίμακας Κέλσιου.

Η περιοχή είναι στους πρόποδες των ηφαιστείων. Tο έδαφός της είναι ορεινό και καλύπτεται με
ηφαιστειακά πετρώματα και πέτρες. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων εποχών του χρόνου σημειώνονται μεγάλης διάρκειας βροχών κατά τους μήνες Μάρτιο έως και Ιούνιο και μικρότερης διάρκειας μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου.

Ο συνολικός πληθυσμός ανέρχεται στα 18.881 άτομα εκ των οποίων το 52% είναι γυναίκες. Το 63% του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο φτώχειας με 1.00 την ημέρα.

Σκοπός της επίσκεψής μας είναι να επισκεφτούμε τους συνεταιρισμούς Hugukirwa και Hagurukanumwete των γυναικών της περιοχής και να καταγράψουμε ιστορίες αλλαγής στις ζωές τους. Ο πρώτος συνεταιρισμός εκτρέφει γουρούνια κι ο δεύτερος καλλιεργεί μπανάνες και πλέκει καλάθια.




Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας θα βοηθήσουμε τους κάτοικους της περιοχής στις καθημερινές ασχολίες τους, θα έχουμε την τιμή να φιλοξενηθούμε στις καλύβες τους, να μοιραστούμε το φαγητό τους και να ανταλλάξουμε εμπειρίες.


Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας κι εμείς

Καθώς μας απομένουν 19 ημέρες για το ταξίδι μας στη Ρουάντα, σκέφτηκα να σας βάλω περισσότερο στο κλίμα. Η δράση εντάσσεται στο πρόγραμμα Send my Friend to School και στόχος του είναι να συμβάλει στην κινητοποίηση των εμπλεκόμενων στην Εκπαίδευση ώστε να επιτευχθεί ο Δεύτερος Αναπτυξιακός Στόχος της Χιλιετίας (MDG2) σχετικά με την εδραίωση της καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Πώς μπορούμε να οργανωθούμε και να συμμετέχουμε σ' ένα κοινό δίκτυο εκπαιδευτικών και σχολείων που θα υλοποιήσουν προγράμματα βασισμένα στην παραπάνω δράση;

Μπορείτε να ξεκινήσετε διαβάζοντας ποιοι είναι οι "Αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας". Στο σχετικό υλικό του εκπαιδευτικού τομέα της ActionAid Hellas θα μάθετε γιατί απαιτείται για την υλοποίηση αυτών των στόχων, πέρα από τη συνεργασία των χωρών, και η συνδρομή όλων των πολιτών. Επίσης θα πληροφορηθείτε για τη μετάβαση από τη διαπολιτισμική εκπαίδευση στην αναπτυξιακή εκπαίδευση καθώς και για τη σχέσης της Κοινωνίας των Πολιτών με την αναπτυξιακή εκπαίδευση.

Ειδικότερα όμως ο ρόλος των μαθητών/τριών είναι καθοριστικός καθώς η συμμετοχή τους στα προγράμματα αυτά μπορεί να τους/τις εμπνεύσει την κουλτούρα των ενεργών πολιτών του κόσμου.

Οι 8 Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας που ψηφίστηκαν το 2000 από 189 αρχηγούς κρατών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας, είναι:

Στόχος 1: Εξάλειψη της ακραίας φτώχειας και πείνας

Στόχος 2: Επίτευξη καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

Στόχος 3: Προώθηση της ισότητας γένους και ενδυνάμωση των γυναικών

Στόχος 4: Μείωση της παιδικής θνησιμότητας

Στόχος 5: Βελτίωση της μητρικής υγείας

Στόχος 6: Αγώνας ενάντια σε HIV/AIDS, ελονοσία και άλλες ασθένειες

Στόχος 7: Εξασφάλιση διατήρησης του περιβάλλοντος

Στόχος 8: Ανάπτυξη παγκόσμιας συνεργασίας για την ανάπτυξη

Διαβάστε σχετικά με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας πέρα από το 2015 από τη σελίδα των Ενωμένων Εθνών. Ως εκπαιδευτικοί μπορούμε να συνεργαστούμε και να συμμετέχουμε σ' ένα κοινό δίκτυο σχολείων κι εκπαιδευτικών ώστε να εμπνευστούμε και να υλοποιήσουμε σειρά προγραμμάτων βασισμένα σ' επιμέρους αναπτυξιακούς στόχους  κατά τη σχολική χρονιά 2014 - 2015. Καλό διάβασμα!

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Συμφιλίωση κι ανάπτυξη




Οι γυναίκες που επέζησαν από τη γενοκτονία στη Ρουάντα το 1994 κι ο διευθυντής της ActionAid Rwanda, Josephine Uwamariya, περιγράφουν πώς ο σχηματισμός συνεταιρισμών γυναικών υποστηρίζει τη συμφιλίωση των κοινοτήτων και την οικονομική ανάπτυξη.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Ρουάντα θα επισκεφτούμε συνεταιρισμούς γυναικών στο Μούκο και θ' ακούσουμε και δούμε από κοντά πώς ακριβώς είναι να βγαίνεις από τις στάχτες και να φτιάχνεις απ' την αρχή τη ζωή σου. Ιστορίες όπως αυτή της Elisabeth Nyirafaranga, χήρας από το 1994, χρονιά που ξέσπασε ανελέητα η βία στη Ρουάντα.

Η δύναμη των γυναικών της Ρουάντα αποτελούν μνημείο πανανθρώπινης αξίας, μια συνέχεια της θέλησης του ανθρώπου να σηκώνει κεφάλι απέναντι στη μεγαλύτερη αδικία στον κόσμο, τη γενοκτονία

Πρόσκληση για ένα δίκτυο εκπαιδευτικών και σχολείων!


Αγαπητοί συνάδελφοι/ισσες,

οδεύουμε στο τέλος της φετινής διδακτικής χρονιάς κι η πολυπόθητη ξεκούραση και χαλάρωση είναι προ των πυλών. Λίγη ακόμη υπομονή και θα χαρούμε το καλοκαίρι με τ' αγαπημένα μας πρόσωπα.

Ξέρω ότι αρκετοί/ές από εσάς σχεδιάζετε τις δράσεις σας για την επόμενη χρονιά. Ίσως θυμάστε σχετικά με το επικείμενο ταξίδι 5 Ελλήνων εκπαιδευτικών στη Ρουάντα με τις υπεύθυνες του εκπαιδευτικού τομέα της ActionAid Hellas στα πλαίσια τoυ έργου Send my Friend to School.

(c)Εύα Τυλιανάκη
Μ' αφορμή το εκπαιδευτικό υλικό που θα παράγουμε, τις εμπειρίες και την υποστήριξη που θα έχουμε από τον εκπαιδευτικό τομέα της ActionAid Hellas, σας προσκαλώ από τώρα να οργανώσουμε ένα δίκτυο εκπαιδευτικών και σχολείων μ' ανήσυχο πνεύμα που θα συνεργαστούμε για την υλοποίηση προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων με κεντρικούς άξονες την αποδοχή στη διαφορετικότητα, τα δικαιώματα των ανθρώπων στο νερό, την τροφή, την εκπαίδευση και την εργασία, την καταπολέμηση της φτώχειας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Μπορούμε να οργανώσουμε κοινές εκπαιδευτικές δράσεις κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2014 - 2015 και θα πρότεινα ένα φεστιβάλ για το κλείσιμό της κατά τα πρότυπα του 2ου Φεστιβάλ Αποδοχής που οργανώθηκε στην Αθήνα από εκπαιδευτικούς με διάθεση κι όραμα για την κοινωνία μας (σχετική σελίδα στο facebook)

Η βαρβαρότητα της εποχής κι η πλεονεκτική μας θέση στον ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης μας γεμίζει ευθύνη αλλά κι έμπνευση για να μεταδώσουμε πανανθρώπινες αξίες στις γενιές που έρχονται.

Η διάθεση για συνεργασία των υπεύθυνων των γραφείων Περιβαλλοντικής Αγωγής και Πολιτιστικών Προγραμμάτων, κι ελπίζουμε κι Αγωγής Υγείας της διεύθυνσης δ/θμιας εκπ/σης Α. Θεσσαλονίκης μας γεμίζει αισιοδοξία. Εννοείται πως θα χαρούμε να συμμετέχουν στο δίκτυο κι εκπαιδευτικοί α/θμιας εκπαίδευσης με τους/τις μαθητές/τριές τους!

Send my Friend to School

To έργο Send my Friend to School επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο EUROPAID και συντονίζεται από την ActionAid Αγγλίας. Σε αυτό συμμετέχουν από Ευρώπη οι: ActionAid Ελλάς, Save theChildren (Ρουμανία) και Entreculturas (Ισπανία), ενώ τον αναπτυσσόμενο κόσμο εκπροσωπεί η ActionAid Νιγηρίας.

Στόχος του έργου είναι να συμβάλει στην κινητοποίηση των εμπλεκόμενων στην Εκπαίδευση, ώστε να επιτευχθεί ο Δεύτερος Αναπτυξιακός Στόχος της Χιλιετίας (MDG2), σχετικά με την εδραίωση της καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Αποδέκτες αυτού του έργου μέχρι το τέλος του 2015 θα είναι 30,000 εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, την Ισπανία και την Αγγλία.

Υπολογίζεται ότι 1 εκατομμύριο παιδιά και νέοι θα αποκτήσουν πρόσβαση σε εκπαιδευτικό υλικό, που θα δημιουργηθεί στην Ελλάδα, τη Νιγηρία, τη Ρουμανία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, για την εκπαίδευσή τους σχετικά με το Δεύτερο Αναπτυξιακό Στόχο.

Επιπλέον θα έχουν και τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε δημιουργικές δράσεις, οι οποίες θα προωθούν το δικαίωμα για καθολική πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

ActionAid: Seeds of Hope trailer

Kinyarwanda Official Trailer #1 (2011)

A young Tutsi woman and a young Hutu man fall in love amidst chaos; a soldier struggles to foster a greater good while absent from her family; and a priest grapples with his faith in the face of unspeakable horror. 

Gorillas in the Mist (1988)


Ο υπνόσακος και το σακίδιο του Sport Billy

Όσοι/ες βλέπατα μεγαλώσατε με τα κινούμενα σχέδια της δεκαετίας του '80 θα θυμάστε το βαλιτσάκι του Sport Billy! Από μέσα του έβγαζε τα πάντα!



Ο δικός μας Sport Billy είναι η Κατερίνα κι αυτός είναι ο υπνόσακός της!



Εδώ θα δείτε και το σακίδιό της στο οποίο θα έχει όοοοολα της τα πράγματα για το ταξίδι στη Ρουάντα!

Σ' αντίθεση με την Κατερίνα που θα ταξιδέψει πολύ ελαφρά, η Έλενα προβλέπει να πορευτεί με έναν περισσότερο... πληθωρικό τρόπο!


Τα είδε κι η Νάσια και μας πρότεινε πώς να πακετάρουμε ως επαγγελματίες:



Γιατί να επενδύσουμε στην εκπαίδευση;

"Across the developing world, 57 million children are still out of primary school and an estimated 130 million children in school fail to acquire basic reading and 
numeracy skills while in school, while another 120 million drop out within three years of starting." (GCE report, 2014)

Φαρμακείο


  • Αντιπυρετικά 
  • παυσίπονα
  • αντιεμετικά / ηλεκτρολυτες
  • Imodium / ενεργός άνθρακας, 
  • αντισταμινικά 
  • επίδεσμος, 
  • βαμβάκι, 
  • οινόπνευμα, 
  • Hansaplast, 
  • αντιβίωση γενικής χρήσης, 
  • κολλύριο ματιών, 
  • Malarone χάπια για ενήλικες ή οποιαδήποτε αγωγή κατά της ελονοσίας, 
  • μαντηλάκια οινοπνεύματος / μωρομάντηλα, 
  • εντομοαπωθητική αλοιφή, 
  • αλοιφή για τα τσιμπήματα

Τι θα πάρουμε μαζί μας;

  • Γαλότσες ή ορειβατικά μποτάκια (μέχρι τον αστραγαλο)
  • Αθλητικά άνετα παπούτσια
  • Παπούτσια κλειστά
  • Σαγιονάρες για τα μπάνια 
  • Υπνόσακος
  • Καπέλο
  • Αντηλιακό
  • Πετσέτα
  • Κουνουπιέρα
  • Αδιάβροχο - μπουφάν
  • σετ για εργασίες στην ύπαιθρο
  • πυτζάμες
  • 1 παντελόνι
  • 1 παντελόνι - σορτσάκι
  • 1 σορτ
  • εσώρουχα για 8 μέρες
  • 3 κοντομάνικα μπλουζάκια 
  • 1 μακρυμάνικο μπλουζάκι
  • 1 πουλοβεράκι 
  • μαγνητοφωνάκι
  • φορτιστής
  • τηλέφωνο
  • φορητός υπολογιστής
  • Φωτογραφική μηχανή
  • μπαταρίες
  • κάρτες μνήμης

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Rwanda's capital looks to the future


Ένα βίντεο που παρουσιάζει την πολιτική ανάπτυξης που σχεδιάζει η κεντρική κυβέρνηση της Ρουάντα για την πρωτεύουσα Κιγκάλι. Οι μετατοπίσεις (sic) των κατοίκων του κέντρου της πόλης είναι στην ημερήσια διάταξη για να επιτευχθεί η αλλαγή της φυσιογνωμίας της πόλης. Οι συνέπειες είναι ορατές στους κατοίκους και τον τρόπο ζωής τους. Το μοντέλο είναι γνωστό κι έχει φορεθεί πολύ μ' επιτυχία. Για τους έχοντες, βέβαια...

Η συνταξιδιώτισσα Νάσια μας ενημέρωσε για το άρθρο "Πώς η οικονομική ανάπτυξη στράφηκε κατά της ζωής". Διαβάστε το, αξίζει.