Αντιγράφω τα γραπτά του Νίκου Καζαντζάκη από το βιβλίο του "Αναφορά στο Γκρέκο":
Σκάβω στο Διαδίκτυο σα μανιακός. Μόλις 16 μέρες για το ταξίδι μας στη Ρουάντα και βρίσκω το βίντεο με το ταξίδι των Αναδόχων της ActionAid Hellas στη Ρουάντα. Μόλις 2 χρόνια πριν οι ανάδοχοι κατασκεύασαν 4 νέες τάξεις στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Γκιτέσι της χώρας.
Τα χαμόγελα κι οι εναλλαγές συναισθημάτων περισσεύουν. Κι η φράση της εθελόντριας:
Τόσο πολύ είχε παρατεντωθεί το δοξάρι, που άκουγα κιόλα μέσα μου, από το ένα μελίγγι ως το άλλο, μια χορδή να τρίζει σα να 'θελε να σπάσει.
Σκάβω στο Διαδίκτυο σα μανιακός. Μόλις 16 μέρες για το ταξίδι μας στη Ρουάντα και βρίσκω το βίντεο με το ταξίδι των Αναδόχων της ActionAid Hellas στη Ρουάντα. Μόλις 2 χρόνια πριν οι ανάδοχοι κατασκεύασαν 4 νέες τάξεις στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Γκιτέσι της χώρας.
Τα χαμόγελα κι οι εναλλαγές συναισθημάτων περισσεύουν. Κι η φράση της εθελόντριας:
"Κτίζουμε ζωές εδώ!"Οι αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων θα είναι μόνιμες; Και πόσο βαθιές; Αυτά στοιχειώνουν το μυαλό μου τις τελευταίες μέρες καθώς οι ακραίες μορφές φτώχειας σε συνδυασμό με το χαμόγελο, την καθαρή κι ανθρώπινη ματιά των ανθρώπων της Ρουάντα μου καίνε το μυαλό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου